Huijsman, Huysman en Huisman

Huijsman, Huysman en Huisman inderdaad, alle drie spellingsvormen komen voor in de loop van de tijd. In de tijd van voor de invoering van de Burgerlijke Stand in 1812 was het gebruik van achternamen nog niet verplicht. Men maakte zich in deze periode ook niet zo druk hoe de achternaam precies werd geschreven, het hing soms af van de plaatselijke dominee of schoolmeester hoe die de naam in de kerkboeken vermeldde. 

De achternaam Huijsman in onze familie duikt het eerst op 13 februari 1701 als Claes Jans Huijsman in Blokzijl met zijn tweede vrouw Gerritje Theunis trouwt. Hij is toen ongetwijfeld boer geweest, want een boer was een huijsman. Huijsman als beroepsnaam dus.

Voor 1701 werd er helemaal geen achternaam gebruikt en noemde Claes Jans zich Claes Jansz(oon), Claes Jansen of gewoon Claes Jans om daarmee aan te geven dat hij een zoon was van Jan.
Ook in de doopboeken van Blokzijl van voor 1700 gebruikte hij geen achternaam.
Na 1700 werd het dus Huijsman, een heel enkele keer Huysman.

 Voor zijn kinderen was het gebruik van de achternaam Huijsman  daarna nog niet vanzelfsprekend. Zijn eerste zoon Jan, vast voorbestemd om de boerderij over te nemen, noemde zich consequent Huijsman. Voor de andere zonen gold dit nog niet. Zij gebruikten de naam Huijsman wel bij hun huwelijk, maar Cleijs, de zoon van Claes waarvan wij afstammen, noemde zich in 1748 bij de Volkstelling nog steeds Cleijs Claes(en).
Zo langzamerhand werden het allemaal Huijsmannen, maar juist Cleijs (Kleijs) noemde zich ook wel Huysman.

De periode tussen 1700 en 1800 kenmerkt zich dus door het wisselende gebruik van de achternaam Huijsman of Huysman of helemaal nog geen achternaam.

 De laatste Huysman die in onze tak van de stamboom voorkomt is Kleijs Alberts Huysman die op 10 november 1813 in Oosterzee overlijdt. Zijn overlijdensakte geeft dit duidelijk aan.
Dan is inmiddels de Burgerlijk Stand ingevoerd in 1812 en verdwijnt de “ij” en de “y” definitief uit de achternaam. Het wordt dan ‘gewoon’ Huisman.

Bij de officiële naamsaanneming in 1812 wordt in onze tak geen woord gewijd aan de “ij” of aan de “y”, zelfs niet aan de naam Huisman. De naam was kennelijk al zo ingeburgerd dat het niet nodig werd geacht daar een officiële acte aan te wijden.
Huisman dus vanaf 1812 en zo zal het blijven.